Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008

Ποδήλατο...

Αποφάσισα σήμερα να σας ''πρήξω'' με το πάθος με το οποίο ζω τον τελευταίο χρόνο: το ποδήλατο. Η γνωριμία μου με το ποδήλατο ήταν όχι και τόσο σοβαρή, ήταν όπως οι πρώτες εμπειρίες όλων. Με τα ποδηλατάκια με τις βοηθητικές άρχισα να οργώνω την άσφαλτο, που λέει ο λόγος. Θυμάμαι τη μέρα που ο πατέρας μου προσπαθούσε ιδροκοπώντας να μου μάθει ισορροπία. Ήμασταν λοιπόν σε ένα camping (στο Λυτόχωρο αν θυμάμαι καλά) και πήγα και έπεσα στο καθαριστικό του δήμου. Δεν είχα αφήσει τριανταφυλλιά για τριανταφυλλιά. Με τα πολλά έμαθα να κάνω και όσο ήμασταν εκεί έκανα συνέχεια. Όταν γύρισα σπίτι όμως υπήρχε μια τριανταφυλλιά στον κήπο μας που έπρεπε να τη χτυπήσω και αυτή (να αλληλοχτυπηθούμ δηλαδή). Ύστερα, αγόρασα το πρώτο μεγάλο ποδήλατο μου, το οποίο στη συνέχεια το πέταξα. Ήταν από το praktiker, τίποτα ιδιαίτερο, χάλια ταχύτητες, τα πάντα ήταν χάλια... Στη συνέχεια, έπαιρνα της αδερφής μου αφού το δικό μου ήταν μικρό. Αυτό ήταν ακόμη πιο άθλιο με στραβό πηρούνι, φρένα που δεν πιάναν και ταχύτητες πουυ για να αλλάξουν σου έσπαγαν τα νεύρα. Αυτό το έχω μέχρι τώρα αλλά μάλλον θα παρεί πόδι.
Και έρχομαι να σας παρουσιάσω το πρώτο πραγματικό ποδήλατο που καβάλησα: την αγωνιστική κούρσα του πατέρα μου. Από μικρός είχα κάνει πολλές απόπειρες να την καβαλήσω, αλλά οι περισσότερες κατέληξαν σε σαβούρδα. Ήταν μια κούρσα παλιά μοντέλο του '70 πολύ καλή κατάσταση, Μέχρι που πέρυσι είχα την τιμή να αρχίσω να την καβαλάω και να τη βολτάρω. Έκανα αρκετά χιλιόμετρα μέχρι που πήρα την καινούρια μου κούρσα η οποία ήταν ακόμα καλύτερη από την παλιά και πορώθηκα περισσότερο. Τέλος, πριν 2 μήνες πήρα το πιο πρόσφατο ποδήλατο μου, ένα trekking δηλαδή mountain bike και city μαζί. Πήρα ένα Ideal Megisto που ήταν διαφορετικό στυλ από όλα τα άλλα ποδήλατα που είχα οδηγήσει και ειδικά από τις κούρσες αλλά και τα άλλα mtb(mountain bike) που ήταν του '' super market''.
Ποδήλατο ξέρουν σχεδόν όλοι σήμερα. Πόσοι το χρησιμοποιούν? Σχεδόν κανένας... Πού θα πάει όμως αυτή η κατάσταση που επικρατεί στο δρόμο? Αργά ή γρήγορα, οι δρόμοι θα είναι απροσπέλαστοι και οι οδηγοί όλων των οχημάτων σε έξαλλη κατάσταση. Ο δρόμος ανήκει σε όλους και δεν αγοράζεται, και ούτε αυτοί που έχουν ακριβά αμάξια είναι ανώτεροι. Ας μπει πλέον μια παιδεία στο δρόμο. Ή θα οδηγούμε σωστά ή ας μην οδηγούμε καθόλου.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Βγες μια βόλτα μια μέρα με το ποδήλατό σου.Ξεκίνα απ το σπίτι σου,πάρε την Ηρακλείου,μετά την πατησίων,κατέβα κέντρο,πέρνα από θησείο και μετα πήγαινε προς Φάληρο κ γύρισε σπίτι σου με τον ηλεκτρικό...Να οδηγεις αργά και να είσαι ήρεμος.Καθ όλη τη διάρκεια της διαδρομής ,κοίτα γύρω σου προσεκτικα

Δες μέσα απο το χάος και μετά γράψε μας κι εμάς τι είδες!

Παύλος

Ανώνυμος είπε...

Mhn akous ton apo panw!!H A8hna den einai gia tetoia peiramata!!!
Mono merikoi podhlates apo syggrou pros paraliakh katafernoun kai xairontai ligo podhlato alla ki auto..AN den exei kinhsh (Kyriakh synh8ws)
Mou 8ymises pws prosfata eixa dei enan kakomoirh podhlath na prospa8ei apegnwsmena na vgei sthn E8nikh...De mporeis na fantasteis ti vrisidi akouse molis TOLMHSE kai ekopse taxythta.. :(
Ki egw agapw poly to podhlato apo mikrh,de me noiazei an exei taxythtes (pote den eixa me taxythtes protimousa auta pou htan se styl bmx)kai poly 8a h8ela na yphrxan eidikes lwrides kai na voltarw sthn paraliakh... :(

dimitrisTS είπε...

Aυτά τα πειράματα είναι πιο εύκολα στην μονίμως μποτιλιαρισμένη Αθήνα! Επίσης είναι καλύτερο να προσπερνάς τους πηγμένους οδηγούς ειδικά με την κούρσα!!! Ασε που σε κοιταν σαν εξωγηίνο!