Πολιτισμός...

Γυρνώντας από κάπου, πριν από λίγο, αναγκάστηκα να κάνω μια ολόκληρη Οδύσσεια για να περάσω την Ηρακλείου και να φτάσω σώος σπίτι. Καθώς περπάταγα, λοιπόν, έκανα μερικές σχέσεις για τον πολιτισμό του σήμερα, ένα πολιτισμό πραγματικό σκατένιο, παγωμένο που δεν πάλλεται και δεν ζει. Τετράγωνα κουτάκια το ένα πάνω στο άλλο χρησιμεύουν για σπίτια και πολλές φορές είναι τόσο ψηλά που μας κρύβουν τον Ουρανό. Παντού διάσπαρτα και ανεξέλεγκτα, με ξύλινους οδηγούς μέσα, κουνιούνται άναρχα τα μεταλλικά κουτάκια. Αφού φτάσουμε στο κουτάκι που μένουμε ανοίγουμε άλλο ένα κουτάκι με φαγητό έτοιμο και καθόμαστε μπροστά σ' ένα άλλο κουτί με μία γυάλινη μεριά και βλέπουμε κύριους με γραβάτες, ατσαλάκωτους, μέσα σε κουτιά κι αυτοί να τσακώνονται. Αυτός είναι ο πολιτισμός μας:ο πολιτισμός του Prison Break, του Lost και όποιας άλλης εφήμερης ηλιθιότητας παίζει στην τηλεόραση. Ο πολιτισμός που εκμεταλλεύεται τους φυσικούς νόμους και δυνάμεις. Πόσο ελεεινοί μπορούμε να είμαστε όταν λέμε ότι οι βασικοί νόμοι της Φύσης είναι πολιτισμός, ή έστω ο συνδυασμός τους? Είναι τουλάχιστον ιερόσυλο. Πόσο άθλιοι είμαστε όταν καταστρέφουμε τη Φύση που χωρίς αυτήν δε θα υπήρχαμε? Πόσοι άμυαλοι είμαστε όταν τρυπάμε τις εξατμίσεις μόνο και μόνο για προσωπική ευχαρίστηση χωρίς να σκεφτόμαστε τους άλλους? Ο homo sapiens και ο homo erectus ήταν πιο πολιτισμένοι από εμάς, διότι όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης. Πόσο στενόμυαλοι είμαστε όταν πετάμε σκουπίδια στο δρόμο με τη δικαιολογία πως ''είναι μόνο ένα σκουπιδάκι'' ή όταν χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο για να πάμε στο περίπτερο λέγοντας ''δεν είμαι ο μόνος''. Και θα μου πείτε τώρα: Τι θέλεις να κάνω εγώ ρε? Κάτι μπορείς να κάνεις. Για σκέψου. Μη μου πεις ότι όλα όσα κάνεις είναι άμεμπτα, θα είσαι ψεύτης. Μη μου πείς ''δεν είμαι ο μόνος''. Έχουμε καταντήσει βαρετοί πια. ΕΛΕΟΣ! Καιρός δεν είναι να κάνουμε αυτό τον κόσμο καλύτερο? Θα λες τώρα ''Μα πού τη βρίσκει την όρεξη και κράζει?''. Πάντα έτσι είμαστε, στενόμυαλοι και δεν βλέπουμε τα σκατά μας.
Για πες μου, τι έχει καταφέρει ως τώρα ο άνθρωπος τον 20ο και τον 21ο αιώνα? Μμμμ, για να δούμε: πόλεμος, πόλεμος, οικονομική κρίση, πόλεμος, πόλεμος, reality shows, πόλεμος, θάνατοι... Τι υπέροχο ρεπερτόριο πολιτισμού? Θα πεις τώρα γιατί φταίω? Γιατί φταις? Φταις γιατί νιώθεις τόσο ασήμαντος, δεν έχεις ανακαλύψει τη δύναμη σου και τη δύναμη του συνόλου αλλά την αδυναμία σου και την αδυναμία του συνόλου. Πολιτισμός? Τι είναι αυτό, τρώγεται? θα λένε τα παιδιά μας, και τα παιδιά των παιδιών μας...
Ο πολιτισμός κρίνεται κάθε μέρα? Νομίζεις φτωχέ ελληνάκο, που χρησιμοποιείς την λέξη ''αλβανός'' ως βρισιά ότι είσαι ανώτερος? Αυτός είναι ο πολιτισμός σου? Τι, ήρθε στη χώρα σου? Ποιά χώρα σου? Είναι δικιά σου, δικιά μου, δικιά του? Όλοι ίδιοι είμαστε ελληνάκο. Όλοι πολίτες αυτού του κόσμου. Δεν νομίζω πως σου έχει δωθεί αυτό το δικαίωμα κύριε Άθλιε. Πολωνός, Αλβανός, Κροάτης, Νέγρος, Κινέζος... Είναι διαφορετικοί από σένα μικρέ έλληνα? Τι έχεις παραπάνω? Μυαλό (δεν νομίζω), νεφρό, συκώτι, πόδι,τι? Με προσβάλλεις σαν Έλληνα όταν είσαι ρατσιστής. Έλληνας δεν σημαίνει αυτός που μένει στην Ελλάδα απαραίτητα. Πρέπει να το καταλάβεις, πως και εσύ θα μπορούσες να είσαι στη θέση του άλλου. Μη διαφοροποιείσαι επειδή είχες την τύχη να μην είσαι μετανάστης και επειδή τα βλέπεις όλα από τη ζεστασιά της σπιτικής θαλπωρής και το παίζεις μάγκας εκ του ασφαλούς.
Δεν σου αξίζει να ανήκεις σε έθνος, δε σου αξίζει να λέγεσαι άνθρωπος, ούτε καν ζώο. Εσύ, εγώ, ο παραδίπλα είμαστε αυτοί που καταστρέφουν και συνεχίζουν να το κάνουνν, τον πολιτισμό. Θα αναρωτιέσαι αν αυτός ο Πολιτισμός μου είναι σημαντικός, Αν το γνωρίσεις κάποτε θα καταλάβεις. Θα καταλάβεις τι έχανες τόσο καιρό. Ακουσέ με, δε θα χάσεις. Αν ο καθένας μας κάνει ένα βήμα εμπρός όλοι μαζί θα καταφέρουμε ένα πιο μεγάλο βήμα... Κι αν συνεχίσουμε θα κάνουμε και άλλο, και άλλο βήμα. Δεν είμαι ουτοπιστής, ούτε ''εξωγήινος''. Απλά θέλω τα παιδιά μου να ζήσουν σε ένα καλύτερο περιβάλλον από αυτό του σήμερα. Να παίζουν στο δρόμο χωρίς τον κίνδυνο των αυτοκινήτων, του ''πολιτισμούς'' μας. Να ερωτεύονται χωρίς τον κίνδυνο του κουτσομπολιού, να κυκλοφορούν έξω χωρίς τον κίνδυνο των βιαστών. Εσύ είσαι αυτός ανθρωπάκο. Ο σεξουαλικά καταπιεσμένος άνθρωπος, ο εξαθλιωμένα πεόδουλος που δεν βλέπεις πέρα από το φαλλό του. Δες τι όμορφα θα ήταν αν ερωτευόσουν, θα κράταγε περισσότερο από μια σεξουαλική πράξη.
Κάπου εδώ τελειώνω, φίλε μου. Αν δεν συμφωνείς με κανένα μάλλον έχασα το χρόνο μου. Αν συμφώνησες έστω και σ' ένα, τότε θα κοιμηθώ ήσυχος ότι κάτι κατάφερα σήμερα. Έστω, κι ας είναι μικρό και ''ασήμαντο''...