Περί ομοφυλοφίλων...

Το θέμα που είναι in στα τηλεορασο-ραδιόφωνα είναι το θέμα των ομοφυλοφίλων και η προβλεπόμενη από το νόμο πλέον συμβίωση τους καθώς και το γάμο. Όλες αυτές τις μέρες ακούμε άπειρες ηθικολογίες δημοσιογραφίσκων και λοιπών ανθρωποειδών που ίσως να μην κατέχουν το θέμα αλλά να μίσουν και να καταδικάζουν οτιδήποτε καινούριο, διαφορετικό. Όλοι υπερασπίζονται την ελευθερία έκφρασης, την ελευθερία συναισθημάτων, την αλήθεια αλλά σε κανένα από αυτά τα ιδανικά(γιατί για ιδανικά πρόκεινται) δεν πιστεύουν και δε αφοσιώνονται. Πιστεύουν, λένε, στην ελευθερία του ατόμου, αλλά δεν θα ενέκριναν ένα γάμο με έναν άνθρωπο του ίδιου φύλου. Ο πουριτανισμός βγαίνει από τις τρύπες της κατά τα άλλα καλά στεγασμένης και απολυταρχικής κοινωνίας και κατακλύζει όλη τη καθημερινότητα μας, εμποδίζοντας μας να κάνουμε πράγματα που θίγουν τη δημόσια αιδώ και τον καθωσπρεπισμό κάποιων τυποποιημένων και σφραγισμένων όντων με βουλωμένα αυτιά, μάτια και μύτη. Ένα μεγάλο μέρος αυτών είναι η καλή, αγαθή και καθόλου αμαρτωλή εκκλησία μας, που υποστηρίζει πως είμαστε όλοι παιδιά του θεού τους, αλλά βγάζει στην απ' έξω όποιον δεν γουστάρει. Η ίδια στους εσωτερικούς της κύκλους διατηρεί μια διάχυτη ''φιλικότητα'', που συχνά καταλήγει σε όργια στο Άγιο Όρος (με το κόκκινο φωτάκι...). Φυσικά δεν είναι όλοι έτσι! Ο χριστιανισμός είναι μια θρησκεία που σέβεται το άτομο, αντίθετα με την πλειοψηφία των εκπροσώπων της. Τα ζευγάρια αυτά θα πρέπει να αντιμετωπίζονται χωρίς ρατσιστικού ύφους διαθέσεις και να όχι με ακρότητες! Εξάλλου στη θέση αυτή θα μπορούσε να είναι ο καθένας μιας και είναι θέμα ορμονολογικό και όχι επιλογής άμεσης! Όλα αυτά περί πλάσεως αρσενικού και θηλυκού από το θεό είναι χαζομάρες. Όλοι ξέρουμε πως κανείς δεν επέλεξε την ύπαρξη των δύο φύλων και πως στη θέση τους θα μπορούσε να είναι κάποιο άλλο. Ας είμαστε λίγο ανοιχτόμυαλοι ειδικά όταν υποστηρίζουμε τις ελευθερίες του ατόμου. Μην κρυβόμαστε πίσω από το τείχος του πουριτανισμού, ας ανοίξουμε τους ορίζοντες μας έστω και ένα μέτρο μακρύτερα!