Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010

Τι είναι τελικά η πειρατία;

Η ΕΠΟΕ επικαλούμενη τους νόμους περί πνευματικών έστειλε τη χώρα μας κάμποσα βήματα πίσω όσον αφορά την ελεύθερη διακίνηση του πολιτισμού. Γιατί πειρατία και ελεύθερη διακίνηση του πολιτισμού έχουν γίνει διαφορετικές πλευρές του ίδιου νομίσματος. Ο καθένας χρησιμοποιεί τον όρο που προσδίδει την κατάλληλη χροιά στα λεγόμενά του και ενισχύει τις θέσεις του, αλλά αναφέρεται στο ίδιο πράγμα.

Οι φράσεις τύπου "η πειρατία σκοτώνει τη μουσική" που προσπαθούν να προκαλέσουν ενοχές είναι εξαιρετικά άστοχες σε βαθμό που εκνευρίζουν το μέσο καταναλωτή που έχει βαρεθεί να του πιάνουν τον κώλο για αποτυχημένα mainstream έργα "τέχνης". Γιατί κακά τα ψέμματα, οι νέοι καλλιτέχνες δε χάνουν ποτέ χρήματα από την πειρατία. Ειδικά στη μουσική, δε νομίζω ότι έχω αντικρύσει ποτέ μικρή μπάντα που να μην έχει διαθέσει η ίδια τη μουσική της στο Internet για να διαφημιστεί και να γίνει γρήγορα γνωστή.

Μάλιστα, ο λόγος που υπάρχουν αυτές οι μπάντες είναι η πειρατία. Θα μπορούσε ποτέ ένας νέος 16 χρονών να έχει τις γνώσεις και την ωριμότητα να γίνει μέσα σε 2-3 χρόνια progressive θεός στης underground σκηνής αν δεν είχε από μικρός ελεύθερη πρόσβαση σε πολλά μουσικά έργα από διαφορετικούς "κόσμους"; Θα μπορούσε να φτιάξει με μοναδικό εξοπλισμό μια βιντεοκάμερα και την παρέα του μια ταινία που θα ζήλευαν και οι πλέον πετυχημένοι σκηνοθέτες αν δεν είχε τα κατάλληλα ερεθίσματα; Δεν είναι τυχαίο που ζούμε σε μια εποχή που η τέχνη περνάει σε νεότερους ανθρώπους και αναπτύσσεται με πολύ μεγάλους ρυθμούς.

Αυτοί οι άνθρωποι εξάλλου, που λατρεύουν την τέχνη σίγουρα έχουν δώσει αρκετά χρήματα για να υποστηρίξουν τους αγαπημένους τους καλλιτέχνες, αλλά σε λογικά ποσά και με τη θέλησή τους, όχι με εκβιασμό. Και οι καλλιτέχνες το ξέρουν αυτό και για αυτό δεν ασχολούνται ποτέ (σχεδόν) με την πειρατία. Δωρεάν διαφήμιση είναι στο κάτω κάτω. Αν δεν έχει φτάσει κάποιος στο αποκορύφωμα της mainstream επιτυχίας, τότε δε θα τον βλάψει το ότι διαδίδεται με ταχύτατους ρυθμούς και ελεύθερα το έργο του, γιατί ακόμη και 1 στους 100 που θα το γνωρίσουν έτσι να το αγοράσει αυτός θα βγει κερδισμένος.

Για αυτό και τα παράπονα των καλλιτεχνών είναι σχεδόν πάντα προς τις εταιρίες διανομής, όχι προς τους οπαδούς (βλ. Pink Floyd "Welcome to the Machine" και "Have a cigar" από έναν εξαιρετικό δίσκο). Οι εταιρίες που μας λένε ότι η πειρατία σκοτώνει την τέχνη είναι αυτές που ξεζουμίζουν τους καλλιτέχνες, βγάζουν όσα περισσότερα μπορούν και μετά τους πετάνε στην άκρη. Με τη Θώδη τι νομίζετε ότι έγινε δηλαδή; Ξέρετε πόσα λεφτά βγήκαν από εταιρίες διανομής και διαφημίσεις; Αυτή η φτήνια και ο ανούσιος (αποτυχημένος κιόλας) ενθουσιασμός είναι η παραγωγή πολιτισμού όμως; Βάλτε ένα οποιοδήποτε όνομα της pop κουλτούρας στη θέση της και η πρόταση εξακολουθεί να είναι αληθής. Άμα είναι αυτή η κατεύθυνση που θέλει να πάρει η μουσική βιομηχανία τότε γιατί να μην την αφήσουμε να πεθάνει;

Οπότε ποιον βλάπτει η πειρατία; Τις μεγάλες εταιρίες μόνο. Και εδώ που τα λέμε όταν εμείς περιμένουμε το δεκαπενθήμερο να πληρωθούμε για μη νιώθουμε ξεκρέμαστοι στα αρχίδια μας αν η Warner χάσει το 162-ο της εκατομμύριο επειδή έπεσαν οι πωλήσεις. Δική της ευθύνη είναι εξάλλου που μου διαθέτει προϊόντα σε τιμές που δεν μπορώ να τα αγοράσω. Η 2D Boy απέδειξε με ένα πανέξυπνο κόλπο marketing ότι είναι πολύ πιο κερδοφόρο για την εταιρία να διαθέτει σχεδόν τσαμπέ το προϊόν της. Δε θα σας κουράσω με λεπτομέρειες αλλά ψάξτε το είναι αρκετά ενδιαφέρον.

Για αυτό και πάντα πρέπει να υπάρχει πειρατία. Γιατί βοηθάει τους νέους καλλιτέχνες και βλάπτει αυτούς που έχουν μείνει στάσιμοι και περιμένου να ζήσουν από παλιά τους έργα. Γιατί στρέφεται κατά του εμπορικού μέρους της τέχνης, αλλά ενισχύει το δημιουργικό. Και εδώ που τα λέμε, ότι και να κάνει η ΕΠΟΕ ή οποιαδήποτε άλλη εταιρία, η πειρατία πάντα ζωντανή θα είναι σε κάποια μορφή της.

Check-άρετε επίσης το Pirate Party της Σουηδίας. Έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα άποψη ότι το πνευματικό υλικό θα έπρεπε να παύει να προστατεύεται από τους νόμους 5 χρόνια μετά την κυκλοφορία του. Έτσι οι εταιρίες θα μπορούν να βγάλουν τα λεφτά τους (έτσι και αλλιώς πάνω από 2 χρόνια δεν κρατάει η γόνιμη περίοδος) και τα πνευματικά έργα θα διακινούνται ελεύθερα και εύκολα.

Η ηλιθιότητα σε όλο της το μεγαλείο...

Αυτή η φράση χρησιμοποιείται από πολλούς για διάφορα θέματα, αλλά εγώ στην παρούσα την χρησιμοποιώ για το θέμα της πρόσφατης δίωξης των πειρατικών site. Μια εταιρία ονόματι Ε.Π.Ο.Ε. άσκησε ποινική δίωξη σε διάφορα sites-forums. Έχουν κλείσει forums όπως ο Warezakias, το Greek-Fun (ο διαχειριστής του τελευταίου συνελήφθη κιόλας). Η συγκεκριμένη βρωμοεταιρία ισχυρίζεται (για να δικαιολογήσει εν μέρει τη δίωξη που άσκησε) πως οι διαχειριστές υποχρέωναν (!) να πληρώσεις για τις υπηρεσίες το ποσό των 15€-45€. Το ερώτημα-παράδοξο που προκυπτει είναι γιατί εμείς οι ηλίθιοι πολίτες (που δεν είμαστε έξυπνοι σαν τους κοιλαράδες της Ε.Π.Ο.Ε.!) να πληρώνουμε το greek-fun και όχι αυτούς. Δηλαδή, υποστηρίζουν έμμεσα πως έχουμε προσωπικά με τις εταιρίες! Η απάντηση φυσικά είναι όχι

Ο λόγος είναι ένας και ΓΝΩΣΤΟΣ! Μια βόλτα στα δισκοπωλεία φτάνει για να δεις τα CD του Φοίβου, του Καρβέλα και λοιπών παράσιτων της μουσικής να είναι στις τιμές των 15-20€. Γιατί κάποιος να πληρώσει για να ακούσει μια χαμηλότατης ποιότητας μουσική, η οποία όχι μόνο δεν τον ανυψώνει πνευματικά αλλά δεν προσφέρει τίποτα. Οι στίχου τύπου "Μ'αρέσει να χορεύω, να μεθάω, παμε σε ένα μπαράκι να τα πιούμε" κτλ. γιατί να αμοίβονται το ίδιο με στίχους που έχουν κάποια ποιητική καλλιτεχνία μέσα τους;

Το ίδιο ισχύει για τις ταινίες. Από τις 10 ταινίες που προβάλλονται σε ένα χρόνο ζήτημα είναι αν η μία από αυτές αξίζει να αγοραστεί. Οι ηθοποιοί του Hollywood και όλοι αυτοί που ανήκουν σε αυτή τη συμμορία-βιομηχανία παραγωγής θεάματος τα παίρνουν αρκετά χοντρά (όπως και οι κύριοι της Ε.Π.Ο.Ε.) ώστε να έχουν βίλες με 37 πισίνες, 126 μάγειρες και 129128 υπηρέτριες. Γιατί να τους λυπηθώ εγώ, που έχω εισόδημα κάτω των 2000€ το μήνα; Είναι εξωφρενικό η Ε.Π.Ο.Ε. να κρύβεται ξελιγωμένη πίσω από κάτι νόμους σαθρούς και πίσω από Copyrights που η ύπαρξη τους "προστατεύει τα έργα της διανοίας"! Τα έργα της διανοιας και η Γνώση δεν πρέπει να καλύπτονται από τέτοιους ηλίθιους και κομπλεξικούς νόμους.

Εκτός αυτού, η Ε.Π.Ο.Ε. μας ζητά-επιβάλλει σιγά σιγά να αγοράζουμε γουρούνια στο σακί όταν παίρνουμε CD-ταινίες-προγράμματα. Σε κανέναν άλλον τομέα δε νομίζω να ισχύει κάτι τέτοιο. Να αγοράζεις χωρίς να γνωρίζεις την ποιότητα των προϊόντων!

Επιπλέον, όλοι ξέρουμε πως οι αμοιβές των τραγουδιστών στις νυχτερινές πίστες είναι κάτι παραπάνω από παχυλές. Δηλαδή, τι άλλο ζητάει κάποιος άπληστος και φιλάργυρος άνθρωπος σαν τα μέλη της Ε.Π.Ο.Ε.; Να καθόμαστε και να τους γλείφουμε τον κώλο τους;

Καραγκιόζηδες...