Και για άλλη μια φορά βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να νιώθουμε ότι αφήσαμε τις εξουθενωτικές εξετάσεις πίσω μας και μπαίνουμε στο καλοκαίρι, την εποχή που όλοι έχουμε συνδυάσει με ξεκούραση (=ξύσιμο), ξάπλα (=κι άλλο ξύσιμο), μπάνιο (=...μπάνιο, τι άλλο;). Όμως αυτές οι εικόνες τώρα πια αιωρούνται στα μυαλά των άλλων και όχι τα δικά μας καθώς εμείς προετοιμαζόμαστε για την 3η λυκείου.
Έτσι, οι περισσότεροι έχουμε ήδη βυθιστεί στο διάβασμα και στα φροντιστήρια για να βγάλουμε όσο περισσότερη από την ύλη της 3ης μπορούμε από το καλοκαίρι και ακόμη και οι λίγες βδομάδες που θα είναι κενές δε θα είναι ελεύθερες γιατί δε θα μπορούμε να έχουμε το μυαλό μας πουθενά αλλού εκτός από αυτό που μας περιμένει μόλις γυρίσουμε. Βλέπουμε, λοιπόν για άλλη μια φορά (και ελπίζουμε τελευταία) πόσο υπερβολικό μπορεί να γίνει το εκπαιδευτικό σύστημα. Από την άλλη σίγουρα είναι ουτοπικό να θέλουμε ένα κατατακτήριο σύστημα που να μην οδηγεί σε υπερβολές, οπότε όπως και όσοι προηγήθηκαν από εμάς απλά θα βγάλουμε το σκασμό και θα κάτσουμε να διαβάσουμε.
Δε θα με ενοχλούσε βεβαίως τόσο πολύ αυτή η κατάσταση αν δεν ήταν ένας τεράστιος όγκος ανώφελου χρόνου. Μιας και βρισκόμαστε στην ψυχολογία της μέγιστης δυνατής απόδοσης και του ανταγωνισμού παύουμε να αποσκοπούμε στο να αποκτήσουμε γνώσεις από το σχολείο και αντιθέτως στοχεύουμε αποκλειστικά στο να περάσουμε στη σχολή της προτίμησής μας. Αποτέλεσμα είναι οι φοιτητές να μην έχουν πολλές φορές ούτε τις γενικές γνώσεις που σχετίζονται με το αντικείμενο των σπουδών τους καθώς και να χάνουμε την ευκαιρία να αποκτήσουμε πολύτιμες γνώσεις με το να μη προσπαθούμε να διαβάσουμε με ουσιαστικό τρόπο.
Από την άλλη, είμαι σίγουρος ότι θα έχετε βαρεθεί να ακούτε γκρίνια από εφήβους για το εκπαιδευτικό σύστημα οπότε ας μη σας πρήζω άλλο. Ελπίζω ότι θα σας ξαναδώ σύντομα με κάποια καινούρια ανάρτηση (ο πραγματικός λόγος για το παρόν άρθρο ήταν η αναβίωση του blog)
ph.
Έτσι, οι περισσότεροι έχουμε ήδη βυθιστεί στο διάβασμα και στα φροντιστήρια για να βγάλουμε όσο περισσότερη από την ύλη της 3ης μπορούμε από το καλοκαίρι και ακόμη και οι λίγες βδομάδες που θα είναι κενές δε θα είναι ελεύθερες γιατί δε θα μπορούμε να έχουμε το μυαλό μας πουθενά αλλού εκτός από αυτό που μας περιμένει μόλις γυρίσουμε. Βλέπουμε, λοιπόν για άλλη μια φορά (και ελπίζουμε τελευταία) πόσο υπερβολικό μπορεί να γίνει το εκπαιδευτικό σύστημα. Από την άλλη σίγουρα είναι ουτοπικό να θέλουμε ένα κατατακτήριο σύστημα που να μην οδηγεί σε υπερβολές, οπότε όπως και όσοι προηγήθηκαν από εμάς απλά θα βγάλουμε το σκασμό και θα κάτσουμε να διαβάσουμε.
Δε θα με ενοχλούσε βεβαίως τόσο πολύ αυτή η κατάσταση αν δεν ήταν ένας τεράστιος όγκος ανώφελου χρόνου. Μιας και βρισκόμαστε στην ψυχολογία της μέγιστης δυνατής απόδοσης και του ανταγωνισμού παύουμε να αποσκοπούμε στο να αποκτήσουμε γνώσεις από το σχολείο και αντιθέτως στοχεύουμε αποκλειστικά στο να περάσουμε στη σχολή της προτίμησής μας. Αποτέλεσμα είναι οι φοιτητές να μην έχουν πολλές φορές ούτε τις γενικές γνώσεις που σχετίζονται με το αντικείμενο των σπουδών τους καθώς και να χάνουμε την ευκαιρία να αποκτήσουμε πολύτιμες γνώσεις με το να μη προσπαθούμε να διαβάσουμε με ουσιαστικό τρόπο.
Από την άλλη, είμαι σίγουρος ότι θα έχετε βαρεθεί να ακούτε γκρίνια από εφήβους για το εκπαιδευτικό σύστημα οπότε ας μη σας πρήζω άλλο. Ελπίζω ότι θα σας ξαναδώ σύντομα με κάποια καινούρια ανάρτηση (ο πραγματικός λόγος για το παρόν άρθρο ήταν η αναβίωση του blog)
ph.
Αναρτήσεις
