Windows 7... επιτέλους κάτι που δουλεύει

Πριν κάποιους μήνες, όταν βγήκαν τα Windows 7, ήθελα να κάνω ένα dual-boot (δηλαδή να έχω δύο λειτουργικά, και Windows XP Service Pack 3 και Windows 7). Έκανα μια πατάτα (αρκετά μεγάλων διαστάσεων...) και κατέληξα να κάνω format στον κύριο δίσκο. Έτσι ξέμεινα με τα Windows 7, που αν και έχω υπολογιστή 5 χρόνων που τρέχει με Pentium 4 ακόμα, τα Windows 7 ανταποκρίνονται πλήρως (αν και έχω κάνει μια αναβαθμισούλα στη μνήμη, που κοστίζει κάτω από 50€).
Είναι αδύνατο να πιστέψω πως κάτι που έχει γραμμένο πάνω του το όνομα Micro$oft είναι τόσο λειτουργικό. Υποθέτω πως δε μπορούμε να την αποκαλούμε πλέον Micro$oft και αυτό με λυπεί. 9 ακριβώς χρόνια μετά τα επιτυχημένα αλλά επίσης, βαριά και bug-αρισμένα Windows XP βλέπουμε κάτι που είναι πρωτόγνωρο.

Για πρώτη φορά, ρε γαμώτο, δουλεύουν. Έχουν πρόγραμμα που δε σου χαλάει 10 άδεια CD για να γράψει σωστά, έχει απίστευτα εργαλεία για το δίκτυο (που δουλεύουν!!!) και πολλά άλλα.

Και πάνω από όλα, δεν κρασάρει με τίποτα. Μπορείς να τρέχεις (π.χ. από προσωπική εμπειρία) Firefox, Cubase, Winamp, Windows Live Messenger, Internet Download Manager, Antivirus συν όλα τα background προγράμματα και ΔΕΝ κρασάρει...

Άρα υποθέτω πως τόσα χρόνια μας έριχναν στάχτη στα μάτια. Για να αναβαθμίσεις το λειτουργικό σου από XP στα Vista έπρεπε να πάρεις ολοκαίνουριο υπολογιστή με τον πλέον δυνατό επεξεργαστή (διπύρινο τότε) και ΠΑΛΙ, θα κράσαραν. Δηλαδή η Microsoft έκανε ένα βήμα πίσω στον hardware. Προσπάθησε υποθέτω να πλησιάσει πιο πολύ τον καταναλωτή και λιγότερο την Intel ή τους άλλους νταβατζήδες του hardware.

Εδώ και χρόνια χειρίζομαι Windows από Windows 98, 2000 και XP. Και επιτέλους, μπορώ να στήσω ένα οικιακό δίκτυο και να μοιραστώ έναν εκτυπωτή με τα υπόλοιπα PC's του σπιτιού μου ή να ανταλλάξω αρχεία μεταξύ τους.

Viva Windows 7, λοιπόν, και πάντα τέτοια στην Microsoft (χωρίς $, το αξίζει πλεόν)