Γιατί το έκανε? Η δόξα ήταν που τον τύφλωσε, η προσωρινή και ψεύτικη δόξα που απέκτησε σ' ένα πρωί. Και αποφάσισε να κάνει δυστυχισμένη αυτή που τον αγάπησε και χωρίς να το ξέρει τον εαυτό του. Τα απωθημένα δεν αφήνουν τον άνθρωπο, στέκονται εκεί σαν πέτρες στο μυαλό του και και διογκώνονται μέχρι να σκάσουν και να γίνουν πραγματικότητα. Και μετά απογητεύεσαι που δεν είναι αυτό που περίμενες, που δεν τηρεί τις προϋποθέσεις της φαντασίας σου και των ονείρων σου. Πέφτεις χαμηλά, πιάνεις πάτο, μόνο και μόνο για να επιστρέψεις στην προηγούμενη σου κατάσταση, μόνο και μόνο για να διορθώσεις τα αδιόρθωτα. Και οι τύψεις σε τρώνε, ακόμα και αν συγχωρεθείς από αυτούς που πρόδωσες και αν επιστρέψεις στην αίγλη, φοβάσαι πάντα πως δε θα επανορθώσεις και δε θα ξανακολλήσει το γυαλί.
Είναι χειρότερο αυτό παρά να μην μετανιώσεις. Είναι δύσκολη η μετάνοια. Ρίχνεις το εγώ σου, περνάς από άσχημες καταστάσεις και προσπαθείς να γυρίσεις το χρόνο πίσω. Και να αλλάξεις τη ροή των πραγμάτων.
Παρασκευή 4 Ιουλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Διάβασα προσεκτικά τα 2 κείμενά σου. Πιστεύω ότι είσαι πολύ "ψαγμένος" και ψάχνεσαι διαρκώς. Αν θέλεις να στείλεις κάπου ένα μήνυμα, τότε σίγουρα το πέτυχες νομίζω. Σε αυτή την περίπτωση δε σχολιάζω τίποτε.Αν πάλι απλώς εκφράζεσαι και ψάχνεις τα όρια του εαυτού σου και του μυαλού σου τότε θα ήθελα να σου πω ότι η απογοήτευση, οι τύψεις, ο φόβος μήπως δεν ξανακολλήσει το γυαλί μάλλον σε λίγο θα μετριαστούν . Άσε την αισιοδοξία που ταιριάζει στην ηλικία σου να νικήσει κάθε τι δυσάρεστο κι αρνητικό και (παραφράζοντας λίγο τα λόγια σου) φρόντισε όταν μετά από πολλά χρόνια φτάσεις στη στιγμή του απολογισμού να μην είναι πολλά αυτά που θα ήθελες να κάνεις και τελικά δεν έκανες. Γιατί ο χρόνος δε γυρίζει πίσω. Κι αυτό που τώρα ζείς, άλλοτε οδυνηρό, άλλοτε ευχάριστο, είναι η μόνη αλήθεια για την οποία δεν μπορείς να αμφιβάλεις.
Ευχαριστώ πολύ για το καλό σχόλιο.
Δημοσίευση σχολίου